TEPANG AQIDAH ISLAM

TEPANG AQIDAH ISLAM

-=[3]=-

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ, وَنَعُوْذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ اَنْفُسِنَا وَسَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا, مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ, وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ َأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ.  اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى اَلِهِ وَأَصْحابِهِ وَمَنْ وَالاَهُ, وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ اِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

 يَآَيُّهَا الَّذِيْنَ أَمَنُوْا اتَّقُوْا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُسْلِمُوْن. يَآيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيْرًا وَنِسَآءً وَاتَّقُوْا اللهَ الَّذِيْ تَسَآءَلُوْنَ بِهِ وَاْلأَرْحَامَ إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا.

يَآيُّهَا الَّذِيْنَ ءَامَنُوْا اتَّقُوْأ اللهَ وَقُوْلُوْا قَوْلاً سَدِيْدًا, يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْلَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَرَسُوُلَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيْمًا. فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيْثِ كِتَابُ اللهِ وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَشَرَّ اْلأُمُوْرِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلُّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلُّ ضَلاَلَةٍ فِيْ النَّارِ.

Hadirin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Sadaya puji namung kagunganipun Allah piyambak. Inggih Allah punika Dzat ingkang nguwaosi sadaya ngalam. Inggih Allah punika Dzat ingkang Maha Welas lan Maha Asih. Ingkang maringi rizki dhumateng tiyang ingkang sami ngabekti, paring sandhang (wastra) lan pangan (boga) dhumateng tiyang ingkang tansah ngumawula.

Shalawat lan salam mugi tansah dipunparingaken dhumateng junjungan kita, panutan kita, nabi lan rasul pungkasan; Muhammad saw., sumrambah dhumateng para kulawarga, shahabat, lan para tiyang ingkang tansah manut lan mituhu dhumateng panjenenganipun. Amin.

Hadirin jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Swt.

Aqidah miturut Abu Bakar Jabir Al-Jazairy inggih punika:

الْعَقِيْدَةُ هِيَ مَجْمُوْعَةٌ مِنْ قَضَايَا الْحَقِّ الْبَدِهِيَّةِ الْمُسَلَّمَةِ بِالْعَقْلِ, وَالسَّمْعِ وَالْفِطْرَةِ, يَقِيْدُ عَلَيْهَا اْلأِنْسَانُ قَلْبَهُ, وَيُثْنِى عَلَيْهَا صَدْرُهُ جَازِمًا بِصِحَّتِهَا, قَاطِعًا بِوُجُوْدِهَا وَثُبُوْتِهَا لاَ يَرَى خِلاَفَهَا اَنَّهُ يَصِحُّ اَوْ يَكُوْنُ أَبَدًا. (الجزائرى, 1978, هالمن 21)

“Sadaya ingkang dipunanggep leres lan ingkang saged dipuntampi sacara umum (axioma) dening manungsa kanthi adhedhasar akal, wahyu lan fitrah. Raos kaleresan punika dipunpatri dening manungsa wonten ing manah saha dipun yakini kanthi keshahihan lan kasunyatanipun sacara mesthi lan dipuntolak sadaya ingkang boten cocok kaliyan kaleresan.” (Al-Jazair, 1978, hal. 21).

Wondene sumberipun aqidah inggih punika Al-Qur’an lan As-Sunnah. werdinipun punapa kemawon ingkang dipunparingaken dening Allah Swt. wonten ing Al-Qur’an lan dening Rasulullah saw. wonten ing As-Sunnah wajib dipunyakini lan dipunamalaken.

 Kaum muslimin rahimakumullah,

Akal pikiran boten kuwawi dados sumberipun akidah, nanging nggadhahi fungsi mahami nash-nash ingkang wonten ing Al-Qur’an lan As-Sunnah lan mbuktekaken sacara ilmiyah (manawi dipunkersakaken) bebener ingkang dipunparingaken dening Al-Qur’an lan As-Sunnah. Punika kemawon kedah dipundhasari kanthi kesadharan bilih kekiyatan akal punika sanget winates, jumbuh kaliyan winatesipun kekiyatanipun sadaya makhluk.

Akal boten badhe kiyat mikiraken masalah ingkang ghaib, malah akal boten badhe kiyat mikiraken perkawis-perkawis ingkang mbetahaken papan panggenan lan wekdal. Kados umpaminipun boten saged njawab pitakenan langgeng punika watesipun dumugi benjang punapa. Lan akal boten badhe kiyat mikir papan ingkang manggen wonten ing dharat, ing seganten, lan boten mapan wonten ing pundi kemawon. Jalaran kalih perkawis punika boten mbetahaken papan panggenan lan wekdal. Awit saking punika akal boten kenging dipunpeksa mahami lan njawab perkawis-perkawis ingkang ghaib. Akal namung saged mbuktekaken kajujuran tiyang ingkang mbekta pawartos gegayutan perkawis-perkawis ingkang ghaip punika.

Jama’ah Jum’ah ingkang dipunmulyakaken Allah Swt.

Aqidah punika minangka dhasar, fondhasi kangge ngedegaken bangunan. Sangsaya inggil bangunan ingkang badhe dipundegaken, kedah sangsaya kiyat lan kukuh fondhasi ingkang dipundamel. Manawi fondhasinipun ringkih, pramila bangunan enggal badhe ambruk. Lan malih boten wonten bangunan punika tanpa fondhasi.

Tiyang ingkang nggadhahi fondhasi aqidah kiyat, mesthi badhe nindakaken ngibadah kanthi tertib, badhe nggadhahi akhlak ingkang sae, lan badhe nindaken ngibadah mu’amalah kanthi sae.

Tiyang boten badhe dipuntampi ngibadahipun dening Allah Swt. manawi boten dipundhasari kanthi aqidah. Tiyang boten dipunsebat nggadhahi akhlak ingkang sae manawi boten nggadhahi aqidah ingkang leres.

Tiyang saged kemawon dora lan ngapusi anggenipun nindakaken ajaran ingkang formal, nanging Allah Swt. boten badhe nampi anggenipun nindakaken pangibadahan ingkang formal, jalaran boten dipundhasari kanthi aqidah ingkang sae lan leres.

Jama’ah Jum’ah ingkang dipunmulyakaken Allah Swt.

Al-Qur’an lan As-Sunnah minangka sumberipun aqidah. Akal pikiran namung hanggadhahi fungsi mahami nash-nash ingkang wonten ing Al-Qur’an lan As-Sunnah, mbuktekaken kanthi kasadharan lan sacara ilmiyah perkawis ingkang leres ingkang dipunsebat wonten ing Al-Qur’an lan As-Sunnah.

Tiyang boten badhe dipuntampi sadaya pangibadahipun, manawi aqidahipun boten sae lan leres.

Awit saking punika Rasulullah saw. salami 13 tahun, aqidah dipunbangun kanthi kokoh wonten ing Madinah, satemah bangunan Islam kanthi  gampil dipunbangun wonten ing Makkah, lan bangunan punika badhe langgeng ngantos benjang akhir zaman.

أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.

-=(hms)=-